Beherantz zabalik putzuak
ur garden iluna gordetzen,
agortuko ez den iturria,
lur azpitik adeitsu
bizitzari eusteko saria.
Goraka begira, ordea,
sakonera irmo gotorrak
argi lauso gardena lapurtzen,
lehortuko ez den sugarra,
zeru gainetik gorrotoz
gu erretzeko labea.
Sartu ginen barrura
edertasun ikasiaren bila,
sartu gintuzten amarruz
paradisura ustetan,
deboziozko kalbario
amaiezin tristeetan.
Tenpluek eskaini zizkiguten
kriptak eta kupulak,
baina ez genuen asmatu
zulo onean erortzen.
Amuitz 