Amets distopiko batean
birus batek erasotzen gintuen,
denok, ni neu eta nireak,
eta erasoari aurre egiteko
itxialdi zorrotz bat
bete behar genuen,
denok, nik neuk eta nireek.
Amets distopiko horretatik esnatu
eta bizitza horixe zen, hain zuzen:
birusaren erasoaldia
eta itxialdi zorrotza.
Gauza arraro bat amestu dut
eta esnatzerakoan egiazkoa zen.
Orduan birusa nire gogoan sartua antzeman dut.
Pentsamendu oro kutsatzen duen birusa.
Orduan itxialdia nire gorputzean sartua antzeman dut.
Mugimendu oro eragozten didan itxialdia.
Eta halako batean pentsatu dut
poetak bizitzari beldur diola,
baina filosofoak eztena sartzen dio.
Eta halako batean konturatu naiz:
birusak izutzen nau
baina itxialdia atsegin dut.
Amuitz 
Artista!!!!!