Orduak

Kristalezko kopa fin hauskorrean
behatzak musika borobila,
Dalloway anderearen etxean
loreontziak irudi birakorrak,
liburuaren orrialde higatuetan
begiradak zulo beltz iheskorra,
eta idazlearen soineko koloretsuan
ezinegonak ikara dardartia.

Orduak pasa nitzake
orekaren bila dabilen soinua entzuten,
joan-etorri errepikatuetan txunditua,
heriotza,
abandonua,
negar lehorra
ulertu gabe.

Hogei urterekin kristalezko koparen musikak
liluratu ninduen,
beste mundu batera eraman.
Berrehun mila ordu beranduago
sukalde ondoko errekaren doinuak
alderik alde zeharkatu zidan bizitza,
mundu honetara ekarri.
Eta orain jakin berri dut, orain!
musu berean doazela
negar lehorra,
abandonua,
heriotza.