Mausoleotik ateratzen ari da Hadriano,
tenpluko harmaila pixkanaka jaisten,
atzean duela eraikin zirkularraren erdian
gazte lerdenaren estatuarik ederrena.
Ez zaizkio malko gehiagorik geratzen
omenezko leku sakratu guztietan
horrenbeste negar-zotin isuri ondoren,
baina hala ere begiak ez dauzka idor.
Beharko ditu legoak Artxipelagoan zehar,
beharko du altzifre ilunaren itzal luzea,
heriotzaren zain geratzen zaizkion orduak
eta hil ondoren, jainko berriaren dohaina.
Margolana: Jose Mari Zendoia
Amuitz 