Farora iritsi gara berriz, gure farora.
Baina itxuraldatuta dago, bere bakardadean zahartuta.
Gogoratzen, garai zaharretan, bertara hurbildu
eta ontzien sirenak entzuten genituenean?
Gau osoa argiaren etengabeko joan-etorria zelatan,
zorabiatzen ginenean?
Gaurkoan, egun argiz itzuli gara bertara
eguzkia sartaldean amiltzen denean,
eta ez dugu zereginik,
ez dugu zer esanik,
iluntzen duenean ez dugulako
ontzien zaratarik entzungo,
gauaren isiltasunean ez garelako
gehiago zorabiatuko,
garai zaharren zirrara agortu delako.
Itsasoak ez du gure argi ibiltariaren beharrik
eta gu, ezinbestean, ontziak bezala,
laguntzarik gabe geratu gara
portu berrietara arriskurik gabe hurbiltzeko.
Amuitz 