Itsasorik urrunenera igorri nuen arima
mundu honetako erresuma galtzean,
gure zorigaiztoko aberriaren bizitza
etsipenez ahitzen ikusi genuenean.
Barne artxipelago galduetako arroka biluzietan
eta kanpo aldeko uharte urrunenetan
jarri nuen esperantzaren adar berria,
hezetasunaren laguntzaz lora zedin
etorkizuneko udaberri hobe batean.
Non zegoen ordea lurralde urrun hura,
non gorde nuen haren aztarnarik leunena?
Erneko da agian ipar atlantikoko uhartedian,
sortuko ekaitzen arteko eguzki hotzetan,
guregana heltzeko aparren gainean
olatuen indarrez, beste behin bizitzeko indarra.
Amuitz 