Irratiko esataria negarrez entzuterakoan
arratsa etzan denean ortzi-muga gertuenean
galdera datorkit doinu ilunez mahai gainera
eguzki-loreak argiari begiratzen dion moduan.
Lotzen ditut ideiak hiriko etorbideak
biribilgunean elkartzen diren eran,
azkar datoz autoak asfaltoaren azaleran,
marra zuri etenen artean, artega,
hala elkartzen zaizkit ongiaren
eta gaizkiaren ibilgailuak buruan,
azkarregi, etengabe bueltak ematen
eta aldi berean bueltak emateari itzuri egiten,
eta arinegi doaz berriz errepide beltzean
bihotz bat harrapatzeko nonbait,
hegoaldean, handik sekula itzuliko ez dena.
Baina galdera geratu zait mahai ertzean,
erortzeko zorian, erantzunak aldez aurretik
ihes egin didala zoruko zurezko oholetan,
ametsak ere, atsekabeak bezala, badoazela
dantzan, norbaitekin erantzunaren bila,
suaren gaineko keak sortutako olatuetan
edota itsasoko uhinek haize zakarrari
eskainitako ametsezko pasabide bustietan.