Ezustean harrapatzen gaitu gehienetan,
mendiaren labarren artean
bat-batean sortutako ur jauzia balitz bezala
zuhaitzen adar hostoetan itsasten den lainoa.
Oharkabean, hildakoen omenez
jarritako oroitarrietatik ernetua
hurbiltzen zaigu zori ezkutua,
tximeleta zahartuen hegaldia bezala,
dardarti.
Ahots batek nahigabean adierazten digu
ordua iritsi dela,
mendietako ibiltari nekaezina hil dela,
tontor garaietako haize bolada batek
Martaren irribarre-algara betiko eraman digula.
Sugandila txiki batek
bideko harrixkak saihesten dituen bitartean,
ezustean harrapatzen gaitu lainoak berriro.
(agur Marta, adéu)
Amuitz 